Μία σύγκριση του νέου συστήματος εισαγωγής στις ανώτατες σχολές και του συστήματος που εφαρμόστηκε πριν από 30 χρόνια και έμεινε στη μνήμη μας ως «σύστημα των δεσμών», δείχνει ότι το νέο σύστημα δεν είναι και τόσο νέο.
Για την ακρίβεια, αποτελεί αναβίωση των δεσμών με μερικές μικροαλλαγές που σκοπό έχουν να βελτιώσουν κάποιες από τις αδυναμίες των… δεσμών.
Μία διαφορά είναι η προσαρμογή της βαθμολογίας των τριών τάξεων του Λυκείου, που έρχεται για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του πληθωρισμού των αριστούχων, που οδήγησε στην κατάργηση της προσμέτρησης της βαθμολογίας του σχολείου από το 1988. Μία άλλη διαφορά είναι η αυτονόμηση των Παιδαγωγικών, που αποτελούν ξεχωριστό επιστημονικό πεδίο, με πολύ λίγα, όμως, τμήματα, που σημαίνει ότι δεν θα προτιμηθεί από τους υποψηφίους.
Τα Παιδαγωγικά, οι Γυμναστικές Ακαδημίες και οι Μουσικές Σχολές ήταν κοινές σε όλες τις δέσμες. Μην εκπλαγείτε αν επανέλθουμε και σε αυτό.
Πόσο μοιάζει το νέο σύστημα εισαγωγής με τις προτάσεις της Διακομματικής Επιτροπής Παιδείας; Εχει μεγάλες διαφορές, αφού περιορίζεται σημαντικά ο ρόλος των ΑΕΙ στην επιλογή των φοιτητών. Τώρα πια τα ΑΕΙ θα μπορούν να ορίσουν ένα συντελεστή βαρύτητας σε ένα μόνο μάθημα και δεν θα μπορούν να ορίζουν τα μαθήματα στα οποία θα πρέπει να εξεταστεί ο υποψήφιος για την εισαγωγή του, ούτε να θέτουν συντελεστές βαρύτητας σε κάθε μάθημα.
Περιορίζονται οι επιλογές των υποψηφίων στα στενά όρια του ενός και μοναδικού επιστημονικού πεδίου. Καταργείται η ελεύθερη πρόσβαση στα χαμηλόβαθμα τμήματα των Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, που είχε προτείνει η Διακομματική Επιτροπή Παιδείας με την έκθεσή της τον Φεβρουάριο του 2012. Καταργώντας τις ελευθερίες επιλογών που έδινε η έκθεση της Διακομματικής Επιτροπής, επιστρέφουμε στο σύστημα των δεσμών, γυρνάμε, δηλαδή, ακριβώς 30 χρόνια πίσω.
Αφήστε απάντηση.