Όλοι οι Υπουργοί Παιδείας, τα τελευταία τουλάχιστον 20 χρόνια, εξαγγέλλουν ότι θα κάνουν αλλαγές σε όλο το εύρος της Εκπαίδευσης, από το Νηπιαγωγείο μέχρις τις εισαγωγικές εξετάσεις, γιατί, όπως όλοι τονίζουν, δεν μπορεί να αλλάξεις την Εκπαίδευση αν δεν ξεκινήσεις από τη μικρή ηλικία. Αυτά ως προς τις δηλώσεις. Μετά αλλάζουν το σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ και προχωράμε στον επόμενο Υπουργό Παιδείας, που λέει για συνολική μεταρρύθμιση της Εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες, αλλάζει το σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ και προχωράμε στον επόμενο Υπουργό. Αυτή η λογική, εφαρμοζόμενη απαρέγκλιτα από όλους τους Υπουργούς Παιδείας έχει διαλύσει την εκπαίδευση στη χώρα μας.
Την ίδια λογική βλέπουμε και τώρα με την ανακοίνωση νέων προγραμμάτων σπουδών σε όλα τα μαθήματα για τη Γ Λυκείου και μόνο. Αυτό σημαίνει ότι όλα όσα διδάσκονται στις προηγούμενες τάξεις του Γυμνασίου και του Λυκείου είναι εντάξει; Πάλι, δηλαδή, ξεκινάμε από την κορυφή; Δεν θέλω να το πιστέψω. Θέλω να ελπίζω ότι πρόκειται για τεχνικής φύσεως μπαλώματα, προκειμένου να μη χαθούν κομμάτια της απαραίτητης ύλης για τη συνέχιση των σπουδών στα ΑΕΙ.
Θα αναφερθώ στα Μαθηματικά, γιατί δεν έχω τις γνώσεις για να μιλήσω για τα άλλα μαθήματα. Με την κατάργηση του μαθήματος των Μαθηματικών Γενικής Παιδείας οι μαθητές που τελειώνουν το Λύκειο δεν γνωρίζουν τι είναι ο μέσος όρος, δεν γνωρίζουν να διαβάζουν ένα στατιστικό διάγραμμα και άλλα παρόμοια απλά θέματα χρήσιμα σε όλους τους ενήλικες στον 21ο αιώνα. Έγινε προσπάθεια η ύλη των Μαθηματικών Γενικής Παιδείας να ενταχθεί στην ύλη των Μαθηματικών Προσανατολισμού, με την ανακοίνωση της ύλης για το σχολικό έτος 2019-2020, αλλά αναιρέθηκε άμεσα. Ίσως ένας από τους λόγους ήταν ότι υπήρχε νομικό κενό. Πώς προσθέτεις ύλη σε ένα μάθημα που δεν προβλέπεται από το Πρόγραμμα Σπουδών του μαθήματος; Θέλω να πιστεύω ότι αυτό το νομικό κενό έρχεται να καλύψει η ανακοίνωση του νέου Προγράμματος Σπουδών του μαθήματος, γιατί είναι αδιανόητο να εισάγονται φοιτητές σε σχολές θετικών σπουδών που δεν γνωρίζουν τι είναι ο μέσος όρος.
Τα προβλήματα είναι, όμως, πολλά και όχι μόνο αυτό. Βάσει του νόμου που ακόμη ισχύει το επόμενο σχολικό έτος δεν θα υπάρχουν ομάδες προσανατολισμού στη Β Λυκείου, συνεπώς οι μαθητές που θέλουν να ακολουθήσουν τις θετικές επιστήμες δεν θα διδάσκονται ούτε Αναλυτική Γεωμετρία, απολύτως απαραίτητη για σπουδές σε οποιαδήποτε σχολή θετικών επιστημών.
Για να το θέσουμε το θέμα στις σωστές του βάσεις είναι απολύτως απαραίτητη η άμεση αλλαγή συνολικά του Προγράμματος Σπουδών των Μαθηματικών στο Γυμνάσιο και το Λύκειο. Ο λάθος σχεδιασμός έγκειται στο ότι τα παιδιά των θεωρητικών σπουδών μαθαίνουν πολλά μαθηματικά που δεν τους χρειάζονται και όχι αυτά τα λίγα που τους χρειάζονται. Δεν έχει νόημα να μαθαίνει ένας μαθητής των θεωρητικών σπουδών πως λύνουν μια εξίσωση 3ου ή 4ου βαθμού και να μη μαθαίνει στοιχειώδη στατιστική. Αν πάει να σπουδάσει ψυχολογία, πως θα ανταποκριθεί στις σπουδές του που απαιτούν προχωρημένες γνώσεις στατιστικής για να διεξάγει οποιαδήποτε έρευνα;
Ο λάθος σχεδιασμός συνεχίζεται και στα παιδιά των θετικών σπουδών, που μαθαίνουν πολύ λίγα πράγματα, αλλά σε πολύ μεγάλο βάθος, με αποτέλεσμα να εισάγονται στα ΑΕΙ μαθησιακά ανάπηρα. Δεν διδάσκονται πάρα πολλά αντικείμενα των μαθηματικών. Σκεφτείτε ότι με το τέλος της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης οι μαθητές των θετικών σπουδών δεν έχουν διδαχθεί παρά μόνο τον κόσμο των 2 διαστάσεων. Μία μικρή προσπάθεια έγινε με την εισαγωγή στον τρισδιάστατο χώρο στη Γεωμετρία της Β Λυκείου, αλλά οι μαθητές δεν δίνουν καμία σημασία, αφού δεν αποτελεί εξεταζόμενο μάθημα ούτε στις εξετάσεις του Ιουνίου στη Β Λυκείου, ούτε στις Πανελλαδικές Εξετάσεις.
Ακόμη και στα απλά πράγματα έχουμε σημαντικά προβλήματα. Η τελευταία φορά που αντικρίζουν ποσοστά οι μαθητές είναι στην… Α Γυμνασίου, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να προσδιορίσουν τι σημαίνει αύξηση 10% ή επιτόκιο 5%. Πώς να καταλάβουν τι θα πληρώνουν για την πιστωτική κάρτα που θα χρησιμοποιήσουν, υποχρεωτικά, σε λίγα χρόνια;
Η δύσμοιρη Γεωμετρία, παραπεταμένη εδώ και χρόνια, έχει γίνει μάθημα β κατηγορίας ακόμη και για τους μαθητές των θετικών σπουδών, ας μη συζητήσουμε για τους μαθητές των θεωρητικών σπουδών. Κι όμως η αναγκαιότητά της για την καλλιέργεια της θετικής σκέψης είναι αναμφισβήτητη.
Θα μου πείτε τι μαθαίνουν τα παιδιά, αφού δεν μαθαίνουν όλα τα παραπάνω; Μαθαίνουν λίγα σε έκταση πράγματα σε αδιανόητο και άχρηστο βάθος. Εκατοντάδες ασκήσεις, δεκάδες μεθοδολογίες, για να καταφέρουν να ανταποκριθούν στα θέματα των εισαγωγικών εξετάσεων, που, με εξαίρεση τα τρία τελευταία χρόνια, αγγίζουν τα όρια του εξυπνακισμού και δεν έχουν καμία σχέση με τα Μαθηματικά που θα τους χρειαστούν στο Πανεπιστήμιο.
Αν, λοιπόν, θεωρήσουμε τα νέα Προγράμματα Σπουδών ως μπάλωμα, ως μία απαραίτητη τεχνικής φύσεως προσωρινή γέφυρα μέχρι τις συνολικές αλλαγές καλώς. Αν τα θεωρήσουμε ως μία σοβαρή προσπάθεια για την αναμόρφωση της Μαθηματικής Παιδείας, τότε τα πράγματα είναι πολύ άσχημα.
Του Στράτου Στρατηγάκη, Μαθηματικού – Ερευνητή
Αφήστε απάντηση.